In een oostelijke uithoek van Zuid-Afrika, flirtend met de Indische Oceaan en aanschurkend tegen de grens met Mozambique, schuilt een machtig mooi moerasgebied van maar liefst 180 kilometer lang: het iSimangaliso Wetland Park. Wij trokken erheen voor een niet zo klassieke safari en trokken er op avontuur in de twee uiteindes van dit beschermde natuurgebied: Kosi Bay en Makakatama Bay. Maak dat maar eens mee!
Inhoudsopgave
Last updated on april 23rd, 2024
Op safari in het iSimangaliso Wetland Park
Het knusse Kosi Bay
Een zijdezacht windje streelt innig mijn gezicht, terwijl we met de motorboot driftig over de meren van Kosi Bay glijden. Vanop de oever wuiven reusachtige raffiapalmen ons toe en fluiten bontgekleurde ijsvogels ons vrolijk na. Kosi Bay markeert het noordelijke uiteinde van het intrigerende iSimangaliso Wetland Park. Eigenlijk is dit niet echt een baai, maar eerder een aaneengesloten ketting van vier meren, die door middel van natuurlijke kanalen met elkaar en – via de Kosi Mouth – eveneens met de Indische Oceaan in verbinding staan.
Ook interessant: Aan de uiteindes van die kanalen vind je tal van traditionele visvallen. De uit het water stekende stokken vormen er een soort van trechters, waar de vissen zich onder impuls van het getij klem in zwemmen. Het enige wat de vissers dan nog hoeven te doen, is met een speer de buit in de valkuil oogsten. Al meer dan 700 jaar lang jaagt de lokale Tsonga-stam hier zo op vis. Het leverde hen een plek op de werelderfgoedlijst van UNESCO op. De Tsonga-leden zal het alleszins worst wezen. Voor de vissers is dit dagdagelijkse realiteit en gewoon een manier om hun brood te verdienen. Hun vis verkopen ze op de markt van Manguzi, een vijftiental kilometer verderop.
Bevallende reuzenschildpadden
Pas écht bangelijk wordt het wanneer we net voor zonsondergang naar het paradijselijke Bangha Nek Beach trekken. Na een uurtje boemelen met de 4×4 bereiken we de ongerepte zandstranden, waar de kobaltblauwe baren van de Indische Oceaan met brute kracht het strand oprollen. Met de voeten in het zand verorberen we eerst nog een heerlijke picknick die de lodge met ons meestuurde, terwijl we genieten van het ongerepte strand. Eens de zon onder is en de staalblauwe hemel stilaan plaats ruimt voor een fonkelende sterrenhemel, is de tijd dan aangebroken om op pad te gaan.
Wel een uur lang slenteren we met een gids en een dozijn nieuwsgierige speurneuzen het strand af. Waar we precies naar op zoek zijn? Naar reuzenschildpadden. Die komen hier ’s nachts hun eitjes op het strand dumpen. En ja hoor! Het vergde wat geduld, maar we hebben geluk! Met enkel het rode lampje van de gids – wit licht kan de schildpad immers desoriënteren – volgen we iets wat op een rupsbandenspoor lijkt. Het spoor loopt mysterieus vanuit de woelige branding het duistere strand op.
Op kousenvoeten sluipen we dichterbij, benieuwd naar wat we te zien zullen krijgen. En daar ligt ze dan! Een onechte karetschildpad, die van maar liefst een honderdtal eieren aan het bevallen is. Vervolgens graaft ze die in en blaast uiteindelijk weer de aftocht naar zee. Wat een magisch moment! ‘iSimangaliso’ betekent in het Zoeloe dan ook ‘mirakel’. En dat is deze plek werkelijk wel!
Kosi Forest Lodge
Ook een klein mirakel is de plek waar we verblijven. Met amper acht alleenstaande villa’s voelt Kosi Forest Lodge erg cosy aan. De slaapvertrekken houden ergens het midden tussen een hotelkamer en een tent. De muren bestaan uit canvas en vliegenramen zorgen voor natuurlijke lichtinval, maar de vorm en de inrichting van de villa zijn precies zoals in een luxueuze hotelkamer. Schrik trouwens niet wanneer je een klein hagedisje in je kamer betrapt. Ze doen je heus niets hoor. En anders biedt het muggennet boven het bed je wel de nodige bescherming.
Groot is het domein van Kosi Forest Lodge alleszins niet. Aan het onthaal vind je de bibliotheek, de bar en het restaurant, terwijl je een klein stukje verderop het fraaie zwembad aantreft. Hier ben je niet alleen welkom voor een frisse duik, maar vanaf 16u ook voor frisse cocktails. Met een cosmopolitan in de hand en de voetjes in de lucht geniet je hier met volle teugen van de sprookjesachtige zonsondergang boven het Shengeza-meer. Met wat geluk spot je er zelfs flamingo’s, nijlpaarden en krokodillen!
Kosi Forest Lodge biedt dagelijks een waaier aan activiteiten aan. Sommige zijn in de prijs van je verblijf inbegrepen, andere vergen een supplement. Ga er zeker ook eens kanovaren op één van de meren, wandelen tussen de raffiapalmen in het woud of snorkelen in de Kosi Mouth! Je mond zal ongetwijfeld van openvallen van verbazing.
Het magische Makakatama Bay
Het magische Makakatama Bay – probeer dat maar eens in één keer correct uit te spreken – wordt onze volgende stop. We bevinden ons nog steeds in het iSimangaliso Wetland Park, maar deze keer in het zuidelijke staartje ervan, zo’n 180 kilometer zuidelijker. We checken er in bij Makakatana Bay Lodge, aan de oevers van het lieflijke Lake St. Lucia. Deze unieke lodge is het levenswerk van het sympathieke echtpaar Hugh en Leigh-Ann Morrison. Hugh groeide hier ook op. Hij is al de vierde generatie die er woont. De krab in het logo van de lodge verwijst trouwens naar het handeltje in krabben, dat Hugh’s grootvader hier aan het begin van de 20e eeuw dreef.
De lodge ademt één en al huiselijke gezelligheid. Antieke meubels uit de tijd dat Hugh wellicht nog in de pampers zat vullen het knusse interieur, terwijl kleurrijke schilderijen uit de penseel van eigenares Leigh-Ann er sierlijk de muren tooien. Er pronkt zelfs een portret van Nelson Mandela in haar collectie.
De lodge telt acht comfortabele villa’s, rijkelijk omgeven door weelderige jungle. Boven het bed ook hier weer een prachtig kunstwerk van de vrouw des huizes. Eens in onze kamer geïnstalleerd, trakteert Leigh-Ann ons meteen op een kleine rondleiding op het landgoed. Een vlonderpad doorheen het domein verbindt slingergewijs het hoofdgebouw met de verschillende villa’s en mondt verderop uit op een cirkelvormig buitenzwembad dat betoverend over Lake St. Lucia uitkijkt.
Tip: Makakatana Bay Lodge organiseert ook cruises op het meer, een absolute must do wil je de nijlpaarden, vogels en krokodillen eens van dichtbij zien.
Exclusieve game drive in het iSimangaliso Wetland Park
Voor de ingang van de lodge wacht ‘Duracel’-konijn Cameron ons al vol ongeduld in zijn 4×4 op. De energierijke ranger ontvoert ons op een exclusieve game drive door de wetlands van iSimangaliso. Enkel wij tweetjes blijkbaar, want de overige gasten gaan vandaag liever pootje baden aan het strand. “Wat mag het zijn?” vraagt Cameron ons vol enthousiasme. Het lijkt de drive-in van de McDonald’s wel. “Krokodillen!” antwoord ik hem volmondig. Dat wordt geen makkie, want met het oprukkende riet in Lake St. Lucia weten ze zich tegenwoordig extreem goed te verstoppen. “Ok, even kijken of Garry thuis is”, stelt hij mijmerend voor, waarna hij met net geen gierende banden wegscheurt.
De nu al legendarische Cameron verbleef in het verleden meerdere jaren in het Verenigd Koninkrijk. Dat verklaart ook zijn onberispelijk Brits accent. Na zijn studies keerde hij vastberaden terug naar zijn geboorteland Zuid-Afrika om ranger te worden in het iSimangaliso Wetland Park. De bush is nu eenmaal zijn thuis. En die bush wil hij zien, proeven en voelen. Soms letterlijk! Is een bepaalde vrucht hem onbekend, dan eet hij ervan. Of hij laat zich ermee prikken. Uiteraard werd hij er soms wel al eens ziek van, maar steeds opnieuw overleefde hij het. Ah, een beetje zot zijn doet geen zeer, zeker?
Het wordt een mooie rit doorheen het drassige landschap van iSimangaliso. Koedoes, zebra’s en giraffen begroeten ons onderweg, terwijl Cameron de stoere terreinwagen nog net niet in het slijk vastrijdt. Wat verderop stoppen we op een feeëriek plekje aan de oevers van Lake St. Lucia. Tijd voor de sundowner, de intussen traditionele apéro bij zonsondergang (lees ook: Kruger National Park: Op Safari in het hol van de leeuw). “Garry, Garry!” roept Cameron vanop een gammele aanlegsteiger in het meer. Maar buiten wat norse nijlpaarden die vanuit de verte terugknorren, geeft niemand thuis. “Ok, misschien kunnen we straks Alfred nog wel even gedag zeggen”. Maar ook die zullen we helaas niet te zien krijgen… Maar ah, wat maakt het uit. We hebben het echt helemaal naar onze zin, zelfs zonder Garry of Alfred.
Afrika in het hart
We hebben het zelfs zodanig naar onze zin in het iSimangaliso Wetland Park, dat het afscheid erg zwaar valt, wanneer we de ochtend nadien uitchecken, klaar voor een lange reis huiswaarts. De Makakatama Bay Lodge was namelijk onze allerlaatste halte op een grotere rondreis doorheen Zuid-Afrika en Eswatini. We gingen op deze trip leeuwen spotten in Kruger National Park en het Hluhluwe-Imfolozipark, vergaapten ons aan de adembenemende landschappen bij de ‘Grand Canyon’ van Zuid-Afrika, sliepen in openlucht in het Mkhaya Game Reserve in Eswatini, om uiteindelijk te stranden aan de wetlands van iSimangaliso. Hoe mooi was dit allemaal zeg!
Haast alle medewerkers van de Makakatana Bay Lodge tekenen present bij ons vertrek. Ook de temperamentvolle Cameron is van de partij. Traantjes vloeien bij m’n vriendin. Gastvrouw Leigh-Ann klopt haar op de schouder. “Dat is een teken dat Afrika in je hart zit”, troost ze met een zachte stem. Ik kan haar wel volgen. Eens je ervan geproefd hebt, laat Afrika je niet meer los. Mooier dan dit had ik het zelf niet kunnen verwoorden. Totsiens, Suid-Afrika!
Tussen Kosi Bay en Makakatama Bay in reisden we eerst nog wat meer het binnenland van de Zuid-Afrikaanse provincie Kwazoeloe-Natal in. Hier trokken we op safari bij Rhino Ridge Safari Lodge, in het Hluhluwe-Imfolozipark. Lees hier dit intrigerende intermezzo!
Koffers pakken en wegwezen
Hoe naar iSimangaliso Wetland Park reizen?
De regionale luchthaven van Richaardsbaai is de dichtstbijzijnde luchthaven bij het iSimangaliso Wetland Park. Airlink verzorgt enkele keren per dag een vlucht tussen Johannesburg en Richaardsbaai. Op de luchthaven kan je bij Avis een auto huren. Wij kwamen echter met de huurwagen uit Eswatini (klik hier voor meer info). We leverden de auto wel terug in Richaardsbaai in, vlak voor onze vlucht huiswaarts.
Hoe Kosi Bay bereiken?
Kosi Bay ligt in de noordoostelijke uithoek van de Zuid-Afrikaanse provincie Kwazoeloe-Natal, tegen de grens met Mozambique. De luchthaven van Richaardsbaai ligt op 252 kilometer (3,5u rijden), de Swazische grensovergang van Golela op 169 kilometer (3u rijden). Toegegeven: De weg erheen is écht wel saai. Maar de bestemming maakt veel goed.
Beschik je over een wagen met 4×4-aandrijving? Dan kan je tot aan Kosi Forest Lodge zelf rijden. In het andere geval laat je de wagen achter op een beveiligde parking in het stadje Manguzi, aangezien de weg naar de lodge erg zanderig is. Een terreinwagen van de lodge komt je hier dan oppikken voor het laatste deel van de rit.
Hoe Makakatama Bay bereiken?
Makakatama Bay ligt iets minder afgelegen dan Kosi Bay. Naar de luchthaven van Richaardsbaai is het 85 kilometer (1u10 rijden). Je reis in dit deel van Zuid-Afrika eindigen doe je dus best hier (of in het Hluhluwe-Imfolozipark). Makakatama Bay Lodge kan je wél zelf met de wagen bereiken, ongeacht over welk voertuig je beschikt. Je kan het iSimangaliso Wetland Park rond Lake St. Lucia binnenrijden langs twee poorten: Nhlozi Gate of Dukuduku Gate. Hier betaal je ook de fee om het park binnen te rijden. In het park zijn de wegen niet geasfalteerd en is het absoluut verboden om je auto te verlaten, omwille van het potentiële gevaar voor nijlpaarden.
Meer info over deze reis?
kosiforestlodge.co.za / makakatana.com
Tip: Wil je deze reis liever niet zelf ineen steken? Schenk je vertrouwen dan aan de specialisten van Atelier Africa Safaris en vertrek zorgeloos op safari naar Zuid-Afrika en Eswatini.
Overzichtskaart
Deze reis kwam tot stand met de steun van Atelier Africa Safaris
0 reacties op “Missie iSimangaliso: Op safari in de wetlands van Zuid-Afrika”