Op safari gaan is al cool op zich. Maar wat als ik je nu eens zou voorstellen om midden in een Afrikaans wildreservaat te overnachten… in een hut zonder ramen of deuren? Wel, wij deden het in Eswatini, tijdens een wel heel bijzondere safari in het Mkhaya Game Reserve.
Inhoudsopgave
Last updated on april 23rd, 2024
Een bijzondere safari in het Mkhaya Game Reserve
“Bona, bona!” schreeuwt Bongani Mbtaha vanachter het stuur, wanneer we tijdens de game drive weer maar eens een doorn in het oog dreigen te krijgen. Het lijken wel tandenstokers die hier aan de bomen groeien. ‘Bongani’ betekent in het siSwati trouwens ‘dankjewel’. En dankbaar zijn we onze ranger wel, telkens hij ons opnieuw waarschuwt en we tijdig in de open terreinwagen weten weg te duiken. Het natuurreservaat staat werkelijk vol van de mkhaya, zoals de Swazi’s de prikkelbare boom noemen. Het is dus niet lang gissen naar waar het Mkhaya Game Reserve z’n naam vandaan heeft.
We zijn aanbeland in Swaziland – ook wel Eswatini voor de vrienden. Dit kleine koninkrijkje in het zuidoosten van het Afrikaanse continent, gesandwicht tussen Zuid-Afrika en Mozambique, geldt als één van de laatste absolute monarchieën ter wereld. Koning Mswati III heeft er nog werkelijk alles voor het zeggen. Al lijken de tijden ook hier stilaan te veranderen. Gelukkig bevinden wij ons in het Mkhaya Game Reserve ver weg van al het politieke gerommel in Mbabane, de hoofdstad van Eswatini. Hier in het reservaat hoeven wij enkel uit te kijken voor de meedogenloze doornen van de mkhaya, willen we niet als menselijke brochettes eindigen.
Veilige have voor neushoorns
Het Mkhaya Game Reserve werd opgericht in 1979, op een vroegere suikerrietplantage. In tegenstelling tot het Zuid-Afrikaanse Krugerpark, is het reservaat hier wél volledig omheind. De stevig vergrendelde toegangspoort lijkt wel de ingang van Jurrasic Parc. Ergens is dat ook niet gelogen, want de vele neushoorns in het park hebben wel wat weg van dinosaurussen. Het hek is er trouwens niet per se om de dieren op te sluiten, maar vooral om de stropers buiten de houden. Neushoorns zijn jammer genoeg nog steeds een gegeerd doelwit voor hun ivoor. Net daarom wil Bongani ook niet verklappen hoeveel neushoorns er hier precies rondgrazen. Tussen de game drives door trekt Bongani bovendien zelf op patrouille in het park om stropers af te schrikken of om ze zelfs te arresteren, indien mogelijk.
Wat je hier alleszins niet zal zien, zijn olifanten. Of toch niet meer. “We hebben enkele jaren geleden de laatste olifanten naar andere parken uitgewezen, omdat ze iets te destructief waren voor de nog betrekkelijk jonge vegetatie hier. Ware bulldozers zijn het”, verklaart Bongani zich nader. Leeuwen zullen we er helaas ook niet aantreffen. Maar er vallen heus nog genoeg andere wilde dieren in het park te spotten, zoals zebra’s, giraffen, wrattenzwijnen… en neushoorns dus!
Ongewone overnachting in Stone Camp
Terwijl de zon z’n laatste stralen stilaan over het Mkhaya Game Reserve uitstrooit, stuurt Bongani de jeep gezwind naar Stone Camp, midden in het reservaat. Dit wordt onze kampeerplaats voor vannacht. De huurwagen hebben we overigens eerder op een boerderij aan de rand van het park moeten achterlaten. Enkel het hoogstnoodzakelijke mochten we naar Stone Camp meenemen: een tandenborstel, een pyjama en een verse onderbroek. That’s it!
De Colgate-witte glimlach van de gastvrouwen doen ons bij aankomst in Stone Camp meteen thuis voelen. Alle medewerkers in het Mkhaya Game Reserve zijn trouwens Swazi’s vanuit de buurt. Intussen valt de duisternis in. Via een ketting van twinkelende olielampen worden we door één van de dames naar onze hut gegidst. En die kan je op z’n minst speciaal noemen…
Op het eerste zicht ziet het er allemaal best wel OK uit. We beschikken over een comfortabel tweepersoonsbed en een propere badkamer met douche. Alleen… ontbreken er ramen en deuren! De hut bestaat enkel uit een paar geïmproviseerde muren met een rieten dak erbovenop. Zelfs vanop de WC staar je zo de bush in. En op elektriciteit of Wi-Fi hoeven we al helemaal niet te rekenen. Even helemaal back to basis dus. Onze spullen bergen we op in een houten kist, kwestie dat de apen er niet mee aan de haal gaan. En onze enige bescherming tegen de wildernis? Een muggennet boven het bed! Dat belooft dus voor vannacht… Slaapwel!
Koffie en muffins
“Good morning…” hoor ik zachtjes fluisteren. Langzaamaan open ik m’n ogen. Het is één van de sympathieke dames van Stone Camp die ons met koffie en muffins komt wekken. Aankloppen op de deur had geen zin, want die is er toch niet. Hoe onze nacht verlopen is? Wel, heel goed eigenlijk! Ik heb geslapen als een roosje. Mijn paranoïde vriendin iets minder. Maar zo schrikwekkend bleek het nu ook weer niet, achteraf gezien. Geen neushoorn of buffel die in onze nek kwam hijgen of apen die uit de mouw kwamen kruipen. Al moet ik jullie wel bekennen dat het domein van Stone Camp eigenlijk gewoon omheind is. De grote jongens kunnen dus helemaal niet tot aan je hut komen. In het slechtste geval ben je gewoon mét de aap gelogeerd.
Hoewel het ochtendgloren stilaan aanbreekt, is het nog tergend vroeg. 5u geeft de klok aan. Snel wat van de koffie slurpen, een warme muffin achter de kiezen steken en tanden poetsen, want Bongani staat ons al ongeduldig op te wachten voor de ochtendsafari. Deze keer trekken we te voet op verkenning in het Mkhaya Game Reserve, iets wat we eerder ook al deden bij Rhino Walking Safaris in het Kruger National Park. We kennen het klappen van de zweep dus al een beetje.
Op wandelsafari in Mkhaya Game Reserve
Bongani klapt wel al meteen uit de biecht tijdens de wandelsafari: “Verwacht niet dat we onderweg veel dieren zullen zien, want die zetten het meestal al eerder op een lopen dan wij dat hoeven te doen.” Maar dat creëert net de ruimte om de bush eens van wat dichterbij te besnuffelen. Zo leert Bongani ons wat meer over hoe we de pootafdrukken van de dieren in het park precies kunnen ontcijferen en vertelt hij met passie over de rijke flora en tjilpende vogels die we tijdens deze waanzinnig mooie wandeling in de bush ontmoeten.
“Hoor je dit?” vraagt Bongani ons. In de verte horen we de luidkeelse lokroep van een vogel. “Dat is de roodborstkoekoek”, verklapt hij nog voor we het antwoord kunnen geven. “Pik mij vrouw! Dat is wat de opdringerige vogel precies lijkt te roepen”, schatert Bongani. We zouden het obscene geluid tijdens de rest van onze trip niet meer uit ons hoofd kunnen krijgen. Dankjewel, Bongani…
Na ons verblijf in het Mkhaya Game Reserve verlieten we Eswatini en reden we (opnieuw) de grens met Zuid-Afrika over, op naar de provincie KwaZoeloe-Natal. Lees hier het vervolg!
Koffers pakken en wegwezen
Met het vliegtuig naar Eswatini
Het Mkhaya Game Reserve ligt betrekkelijk centraal in Eswatini. De enige internationale luchthaven in het land is King Mswati III International Airport, op zo’n 80 kilometer van het Mkhaya Game Reserve. Airlink onderhoudt meermaals per dag een internationale vliegverbinding met Johannesburg. Op King Mswati III International Airport kan je via Avis een auto huren.
Met de huurwagen vanuit Zuid-Afrika
Wij bezochten het Mkhaya Game Reserve als onderdeel van een grotere rondreis doorheen het noordoosten van Zuid-Afrika en Eswatini. Eerder hadden we op de luchthaven van Skukuza – in het Kruger Nationaal Park – een huurwagen opgepikt, waarmee we eveneens op ontdekking trokken langs de Panoramaroute. We staken vervolgens de grens tussen Zuid-Afrika en Eswatini over via de grenspost van Oshoek/Ngwenya, in het westen van Eswatini. Na de bijzondere safari in het Mkhaya Game Reserve verlieten we het land weer langs het zuiden, via de grensovergang van Lavumisa/Golela. Uiteindelijk lieten we de huurwagen weer achter op de luchthaven van Richardsbaai, vanwaar we het vliegtuig terug naar Johannesburg namen.
Procedures aan de grensovergang tussen Zuid-Afrika en Eswatini
De procedures aan de grensovergang tussen Zuid-Afrika en Eswatini verlopen over het algemeen erg vlot. Je dient wel op voorhand aan de autoverhuurmaatschappij in Zuid-Afrika aan te geven de grens met Eswatini te willen oversteken. Dit is in principe gratis. De autoverhuurmaatschappij – Avis in ons geval – geeft je bij pick-up van de wagen dan een toelatingsbrief mee, die je ten allen tijde moet kunnen voorleggen aan de politie van Eswatini. Aan de grens dien je nog een verplichte autoverzekering af te sluiten. In 2022 bedroeg deze 100 Zuid-Afrikaanse rand (± 5 euro), te betalen met een kredietkaart.
Hoe Mkhaya Game Reserve bereiken?
De wegeninfrastructuur in Eswatini is gelijkaardig aan die in Zuid-Afrika, wat over het algemeen als goed kan beschouwd worden, op een put in het wegdek links en rechts na. Een terreinwagen is dus overbodige lux. Tussen de grensovergang van Oshoek/Ngwenya en de stad Manzini ligt een betrekkelijk nieuwe autosnelweg.
Goed om weten: Zowel in Zuid-Afrika als in Eswatini wordt er aan de linkerkant van de baan gereden! Een internationaal rijbewijs is in principe niet nodig om een auto te huren, maar de politie kan er wel om vragen. Best meenemen dus!
Plaats van afspraak voor het Mkhaya Game Reserve is aan een klein buurtwinkeltje langsheen de MR8-autoweg (zie kaart). Van hieruit word je dan door verschillende toeganspoorten geëscorteerd naar een boerderij binnen het reservaat, waar je de wagen in alle veiligheid achterlaat en overstapt op een terreinwagen van Mkhaya Game Reserve.
Meer info over deze reis?
biggameparks.org/properties/mkhaya-game-reserve-3
Tip: Wil je deze reis liever niet zelf ineen steken? Schenk je vertrouwen dan aan de specialisten van Atelier Africa Safaris en vertrek zorgeloos op safari naar Zuid-Afrika en Eswatini.
Overzichtskaart
Deze reis kwam tot stand met de steun van Atelier Africa Safaris
0 reacties op “Op safari in Eswatini: Mkhaya Game Reserve”