Ongeveer drie keer zo groot als Monaco, bengelend als een zwaar ontstoken appendix aan het Spaanse Andalusië en knipogend naar Marokko, aan de overkant van een nauwe zeestraat. Dat is zo ongeveer hoe je Gibraltar het best op de kaart kan situeren. Het schiereiland met de welbekende knots van een rots is al langer Brits dan dat België bestaat. En als het van 99% van z’n bevolking afhangt, blijft dat ook zo. Tot grote spijt van Spanje, die al eeuwenlang op dit Brits overzees gebied aast. Wij bezochten Gibraltar tijdens een korte citytrip van 48u en ontdekten er een exotisch stukje UK aan de Middellandse Zee, een heerlijke mengelmoes van Engelse en mediterrane sferen.
Inhoudsopgave
Last updated on april 23rd, 2024
48u in Gibraltar
De luchthaven van Gibraltar, een unicum in de wereld
Een luid belsignaal weergalmt. Het verkeerslicht springt op rood en de slagbomen zakken gestaag. Vreemd, want er rijden nochtans geen treinen in Gibraltar. Enfin, gewoon even wachten dus. Enkele minuten later dan wordt het duidelijk waarvoor we precies moesten stoppen. Het vliegtuig dat ons zonet in Gibraltar deponeerde, kruist ineens aan hoge snelheid de rijbaan en stijgt met luid brullende motoren het luchtruim in. Terwijl het kerosinegedonder stilaan uitdooft, rechten de slagbomen zich opnieuw in verticale stand. Het verkeerslicht kleurt groen en samen met een menigte fietsers en voetgangers wagen we ons aan de oversteek van de startbaan. Ready for take-off?
De luchthaven van Gibraltar is alleszins een unicum in de wereld. Decennialang vormde de Winston Churchill Avenue – samen met de gelijkgrondse oversteek van de startbaan – de enige verbinding tussen Spanje en Gibraltar. Tot 31 maart 2023. Op die datum werd de Kingsway Tunnel eindelijk in gebruik genomen, na een constructieperiode van maar liefst… 14 jaar! Sindsdien kunnen enkel fietsers en voetgangers nog gebruik maken van de ‘vliegtuigoverweg’. Hopelijk nog voor lang, want het behoort intussen tot één van de grootste attracties van Gibraltar. Een selfie nemen op een in dienst zijnde runway doe je namelijk niet iedere dag.
Britse vibes in het historisch centrum
Het centrum van Gibraltar ligt absoluut niet ver van de luchthaven. Je kan er perfect te voet heen. We sluipen de historische binnenstad in doorheen de 18e-eeuwse Landport Tunnel, in de schaduw van het Moorse Kasteel. De middeleeuwse stadsmuren en de verschillende bastions hebben de tand des tijds goed weten te doorstaan. Wie weet komen ze ooit wel nog van pas. Het zou immers niet de eerste keer zijn dat de Spanjaarden Gibraltar opnieuw trachten in te nemen. Het schiereiland van 6 km² valt intussen al meer dan 300 jaar onder Brits bestuur. Het frustreerde zelfs de gewezen Spaanse dictator Franco zodanig, dat hij in de vorige eeuw 25 jaar lang de grenshekkens op slot deed. Gibraltar was in die periode dan ook enkel maar over zee en via de lucht bereikbaar.
Ook al zijn de relaties met Spanje nu opmerkelijk beter, toch blijft de vrees voor een Spaanse invasie hier nog steeds sluimeren. Tijdens verschillende referenda in het verleden verwezen de Gibraltarezen al meermaals een mogelijke aansluiting bij Spanje regelrecht naar de prullenbak. In Gibraltar is men dan ook apetrots op hun Britse nationaliteit. Zelfs de Britten in het moederland beweren dat ze hier Britser zijn dan de Britten zelf.
De Casemates Square vormt met z’n vele terrasjes het kloppende hart van Gibraltar. Van hieruit vertrekt in zuidelijke richting de Main Street, obviously de hoofdstraat én tevens het winkelwalhalla voor de shopaholics onder ons. Het straatbeeld straalt één en al Britse glorie uit. Union Jacks wapperen trots aan de koloniale gevels, toeristen poseren voor de typisch rode telefooncellen en de gietijzeren brievenbussen van Royal Mail, en op veel plekken schreeuwen fish and chips om een vettige degustatie. Jawel, er schuilt zelfs een filiaal van Marks & Spencer in Main Street! Het zou zo Londen kunnen zijn, mar dan wel met iets aangenamere temperaturen, wuivende palmbomen en een heerlijk gloeiend lentezonnetje.
The Rock of Gibraltar, de rots in de branding
Met een royaal English breakfast achter de kiezen – jawel, inclusief bonen in tomatensaus – zijn we helemaal klaar voor dag twee van onze mini-citytrip in Gibraltar. We voelen ons de koning te rijk, want we verblijven in The Rock Hotel, een prestigieus viersterrenhotel in typisch Engelse stijl. Naar de naam van het hotel is het niet lang gissen. Ons charmant verblijf vertoeft letterlijk in de schaduw van de Rots van Gibraltar. Het is trouwens in dit hotel dat John Lennon en Yoko Ono elkaar in 1969 het ja-woord gaven. Ook nu nog vinden er heel wat trouwerijen plaats in The Rock Hotel. Voornamelijk Britten – die toch wat meer weerszekerheid zoeken dan in de heimat – komen er huwen. Zou je hen ongelijk geven?
Even over de Rots van Gibraltar dan. Dit massief baken van kalksteen rijst majestueus op uit de Middellandse Zee en domineert de Britse exclave op indrukwekkende wijze. ‘The Rock’ is nog steeds de rots in de branding voor veel Britten. Wie Gibraltar in z’n macht heeft, controleert namelijk de toegang tot de Middellandse Zee en bij uitbreiding de wereldwijde handel. Vanaf de vuurtoren op Europa Point tot aan de Marokkaanse kust is het in vogelvlucht maar een dikke 20 km. Alle scheepvaartverkeer tussen de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee – en verder richting het Suezkanaal en Azië – wordt op deze plek dus noodgedwongen in het nauw gedreven, in de Straat van Gibraltar. Niet moeilijk dus dat de Britten Gibraltar niet zomaar aan de Spanjaarden willen afstaan.
Via de botanische tuinen van Gibraltar – gratis toegankelijk – fladderen we tot bij de kabelbaan, waarmee we in enkele minuten tijd naar de ‘Top of the Rock’ liften. Het weidse uitzicht op 426 meter hoogte is er ronduit fenomenaal. Maar het zijn vooral z’n harige bewoners die hier de show stelen: de kolonie wilde berberapen. Volgens de legende zal Gibraltar altijd in Britse handen blijven, zolang er apen op de berg wonen. Even hing het aan een zijden draadje. Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren er op een gegeven moment nog amper zeven apen in leven. De Gibraltarezen dreigden dus even in de aap gelogeerd te zijn. Intussen is het aantal berberapen ‘gelukkig’ alweer aangedikt tot zo’n 250.
Tip: Neem voor de kabelbaan een ticket met toegang tot het Nature Reserve. Je geniet dan ook van toegang tot alle in dit artikel vermelde attracties op de Rots van Gibraltar.
De Mediterranean Steps: Even weg uit de stad
Op de Rots van Gibraltar ben je gemakkelijk een paar uur zoet. Via de Mediterranean Steps, een ruig wandelpad met wel honderden stenen trappen, dalen we langs de oostelijke flank de Rots af. De stadse drukte lijkt hier mijlenver weg. We vertoeven er werkelijk middenin de mediterrane natuur. Diep onder ons ruist het diepblauwe water van de Middellandse Zee. Deze adembenemende wandelroute start aan de toegangspoort van O’Hara’s Battery en wikkelt zich helemaal om de zuidpunt van de rots heen, tot aan de stukken lager gelegen Jews’ Gate. De route is misschien maar anderhalve kilometer lang, toch is het een best wel pittige wandeling van om en bij een uur. Doe de Mediterranean Steps daarom in de hierboven beschreven richting en niet omgekeerd. Anders mag je de tijdsduur en de uitputtingsslag nog eens maal twee doen.
Opnieuw aan de westelijke flank van de Rots wandelen we verder tot bij de Windsor Bridge, een angstaanjagende hangbrug die je op een prachtig panorama over de Baai van Gibraltar trakteert. Aan de overzijde van de baai zien we de bedrijvige Spaanse havenstad Algeciras liggen. Zeven Londense dubbeldeksbussen lang, meet de brug. Althans volgens het bijhorende infobord. De brug is alleszins niet weggelegd voor mensen met hoogtevrees. Net zoals de Skywalk Gibraltar trouwens, op de top van de rots. De glazen vloer laat je hier wel honderden meters naar beneden turen en doet menig knieën instant knikken van de schrik.
Great Siege Tunnels: Ondergronds in Gibraltar
Blijf jij toch liever met beide voeten op de grond? Of misschien zelfs eronder? Trek dan naar de Great Siege Tunnels, op het noordelijke puntje van de Rots. Al meer dan 200 jaar doorklieft een netwerk van ondergrondse gangen hier de rots als ware het een blok Emmentalkaas. Het bolwerk bleef tot in de Tweede Wereldoorlog in gebruik. Ooit bestond er zelfs een plan om hier Britse spionnen in te metselen, mocht Gibraltar toen in handen van de Nazi’s dreigen te vallen. Zo ver kwam het gelukkig nooit. Tegenwoordig vind je in de Great Siege Tunnels een museum met een resem oude kanonnen en wat meer tekst en uitleg over het Beleg ven Gibraltar (1779-1783), toen Franse en Spaanse troepen het schiereiland kortstondig bezetten.
Tip: Vlakbij de ingang van de Great Siege Tunnels vind je een mooi panoramadek met puik zicht over de luchthaven van Gibraltar. Je kan vanaf hier ook de naburige Spaanse stad La Línea de la Concepción goed zien liggen.
We dalen de Rots nu te voet langs het Moors Kasteel af en trekken voor een welverdiend terrasje naar de jachthaven van Ocean Village. Er hangt een uitgelaten vakantiesfeer. Het zonnetje laat zich van z’n best kant zien, terwijl gele excursieboten af en aan varen met toeristen die in de Baai van Gibraltar dolfijnen gaan spotten. Even vergeten we dat we ons nog steeds op Britse bodem bevinden. Meer nog: Stiekem voelt het hier zelfs een beetje als Spanje. Misschien niet luidop zeggen hier. Maar wanneer ik wat verderop de Union Jack weer fier zie wapperen, ben ik er rotsvast van overtuigd: We zijn wel degelijk in de UK. Maar dan wel een uniek stukje UK, badend in het zuiderse zonlicht aan de Middellandse Zee. Alleen hiervoor zou je wel eens in Gibraltar willen binnenvallen.
Koffers pakken en wegwezen
Hoe naar Gibraltar reizen?
De enige optie om rechtstreeks met het vliegtuig naar Gibraltar te reizen, is vanuit het Verenigd Koninkrijk. British Airways heeft meerdere ‘binnenlandse’ vluchten per dag van en naar London Heathrow. Wij vlogen er met lagekostenmaatschappij Easyjet heen, vanuit London Gatwick.
Je kan er ook voor kiezen om via Spanje naar Gibraltar te reizen. Andere luchthavens in de buurt zijn onder meer die van Malaga en Jerez de la Frontera, beide op anderhalf uur rijden van Gibraltar. TUI Fly vliegt rechtstreeks naar beide luchthavens vanuit Brussel.
Kom je met de wagen vanuit Spanje? Dan is het raadzaam om die net voor de grens in La Línea de la Concepción te parkeren en te voet de grens over te steken. Net over de grens kan je een bus naar het centrum van Gibraltar nemen. Of ga gewoon te voet, over de startbaan van de luchthaven.
Reisdocumenten
Aangezien Gibraltar tot het Verenigd Koninkrijk hoort, is het noch lid van de Europese Unie, noch van de Schengenzone. Het enige verschil is dat je als Europeaan Gibraltar wél kan betreden met een geldige identiteitskaart. Tenzij je met het vliegtuig vanuit het Verenigd Koninkrijk vertrekt uiteraard. In dat geval dien je wel degelijk over een internationaal paspoort te beschikken.
Over land is er maar één grensovergang tussen Spanje en Gibraltar, net naast de luchthaven. Het kan er soms lang aanschuiven zijn vanwege de grenscontroles.
Hoe je in Gibraltar verplaatsen?
Gibraltar valt vanwege z’n geringe grootte perfect te voet te verkennen. De Gibraltar Bus Company baat een bescheiden busnetwerk uit die de hele stad dekt, m.u.v. van de Rots van Gibraltar zelf. Tussen de luchthaven en het centrum van Gibraltar beschik je over de lijnen 5, X5 en 10 van Citibus. Tickets op de bus kunnen enkel maar cash aangekocht worden. Er worden wel euro’s aanvaard.
De gemakkelijkste manier om de Rots te beklimmen is met de Cable Car Gibraltar.
The Rock Hotel: prestigieus logeren in Gibraltar
The Rock Hotel is één van de meest prestigieuze hotels in Gibraltar en ligt letterlijk in de schaduw van de Rots van Gibraltar. Vlakbij het hotel lift je met de kabelbaan in een mum van tijd naar de ‘Top of the Rock’ en dankzij z’n centrale locatie liggen alle plekken binnen Gibraltar op hooguit een half uur wandelen van het hotel.
De prijs voor een kamer in The Rock Hotel is wel niet zo goedkoop. Geen enkel kwaliteitsvol hotel hier trouwens. Wij telden voor onze kamer zo’n 250 euro neer voor een nachtje, inclusief full English breakfast. De klassiek ingerichte kamers zijn zodanig ruim dat je er haast een trouwfeest in kan geven. Wel de ramen dichthouden, wil je geen uninvited berberapen op visite krijgen. Ook leuk is dat alle kamers ‘zeezicht’ hebben. Enfin, zicht op de Baai van Gibraltar, met aan de overkant de Spaanse havenstad Algeciras. Maar ook het Afrikaanse Marokko kan je goed vanuit je kamer zien liggen!
Nog een grote meerwaarde aan het hotel: het beeldige buitenzwembad, met zoutwater weliswaar. Je moet er wel een drukke baan voor oversteken, maar het is de perfecte plek om na een drukke dag sightseeing nog een paar uurtjes luilekker te verpozen. En er is een bar!
Goed om weten
Geldzaken
De officiële munteenheid in Gibraltar is de Gibraltar pound, die dezelfde waarde heeft als de Britse pound sterling. Je kan met Brits geld betalen in Gibraltar, maar niet omgekeerd. Ook euro’s worden er ruimschoots geaccepteerd. Elektronisch betalen kan haast overal, dus ter plaatse geld afhalen of omwisselen is in principe niet nodig.
Elektriciteit
De stopcontacten in Gibraltar zijn van het Britse type (G). De netspanning bedraagt 240V~.
Communicatie
De officiële taal in Gibraltar is Engels, maar je hoort er ook heel veel Spaans praten. Dat komt door de vele – goedkopere – Spaanse werkkrachten die voor hun job dagelijks de grens oversteken.
Je mobiele data van je GSM of smartphone kan je ook gewoon in Gibraltar gebruiken, net zoals in de rest van Europa. Je hoeft hier dus geen lokale SIM-kaart aan te schaffen.
0 reacties op “48u in Gibraltar, een uniek stukje UK aan de Middellandse Zee”