Leiestreek (België)
Gent – Afsnee – Drongen (- Gent) 
8,5 of 15 km
Niveau: ★☆☆☆☆
Vier jaar lang mocht ik mijzelf officieel een Gentenaar noemen, maar verder dan het Sint-Pietersplein en de Korenmarkt schopte ik het zelden. Tot de wereldwijde coronacrisis in het voorjaar van 2020 ineens onze vrijheid inperkte tot luttele vierkante kilometers rond onze woonst. Het zou voor even gedaan zijn met lukrake tripjes naar het buitenland, maar het creëerde tevens een opportuniteit om er eens te voet op uit te trekken in onze eigen achtertuin. En tot mijn grote verbazing bleek die achtertuin meer in petto te hebben dan aanvankelijk gedacht. Vooral de romantische wandeling langsheen de meanderende Leie, van Gent over Afsnee naar Drongen en terug, was daarbij alvast een schot in de roos. Hoewel ik in tussentijd mijn West-Vlaamse bakermat opnieuw opzocht, blijven de weemoedige gedachten aan die lieftallige Leie mij keer op keer amoureus verleiden.
We schieten met z’n tweetjes uit de startblokken aan de achterzijde van het Gentse Sint-Pietersstation, een eeuwig durende renovatiewerf die qua bouwtijd ongetwijfeld de Sagrada Familia in Barcelona zal kloppen. Rakelings langs de campus Schoonmeersen van de Hogeschool Gent fladderen we naar het natuurpark Overmeers, een klein parkje gekneld tussen de stationsomgeving en de ringweg R4. Vervolgens doorkruisen we een residentiële woonwijk en belanden niet veel later op de Snepkaai. En daar is ze dan: de lieftallige Leie. Maar de rivier is hier absoluut nog niet op haar elegantst. Daarvoor dienen we eerst nog een klein ommetje te maken over de Sneppebrug, de spoorwegbruggen over de Ringvaart en een stukje door het meersengebied De Assels.
Gemillimeterd gazon
We struinen de Afsneesedijkweg op en laten de meanderende Leie nu niet meer los tot in Drongen. Het levert ons het ene schilderachtige plaatje na het andere op. Gelukkig werd dit deel van de Leie dan ook gevrijwaard van grootschalige kanaliseringen, waarbij meanders rechtgetrokken worden en het rivierbed verdiept en verbreed wordt, ten behoeve van de commerciële scheepvaart. Die vrachtschepen volgen intussen het westelijker gelegen Schipdonkkanaal, zodat het landelijke karakter van de Leiestreek tussen Deinze en Gent grotendeels intact gebleven is. De stilte wordt slechts af en toe onderbroken door het gezoem van langsvarende plezierbootjes en het gerinkel van voorbij snorrende fietsen. Of door het geronk van een grasmachine hier en daar, die de weelderige tuinen aan de oevers van de kronkelende Leie er van een gemillimeterd gazon voorziet. De rustieke atmosfeer in Afsnee is dan ook erg in trek bij de gegoede klasse, die er ver weg van alle drukte de vele chique villa’s langs het water bewoont, al dan niet met eigen aanlegsteiger.
“De stilte wordt slechts af en toe onderbroken door het gezoem van langsvarende plezierbootjes en het gerinkel van voorbij snorrende fietsen.”
Iets verderop dan openbaart de pittoreske Sint-Jan-Baptistkerk van Afsnee zich, op de rechteroever van de rivier. De enige manier om vanop onze positie aan het kerkje en de rest van het dorp te geraken is met het manueel bediende voetveer. Er is namelijk over een afstand van zo’n tien kilometer geen enkele brug die beide Leieoevers met elkaar verbindt. Wij blijven onze linkeroever trouw en kuieren verder langs de Leie over de Dijkweg. Rechts van ons onthullen de uitgestrekte weilanden van natuurgebied De Assels zich intussen met enige grootsheid aan ons. Bij de gelijknamige woonwijk splitst de rivier dan. De Leie zelf draait hier weg naar het verder stroomopwaarts gelegen schildersdorp Sint-Martens-Latem. Wij laten ons echter verder leiden door de Oude Leie, een zijtak die tot in Drongen reikt. Een dikke kilometer verder huppelen we dan over de smalle Pontbrug de dorpskern van Drongen binnen. Het fraai vernieuwde Drongenplein wordt er niet alleen door de talrijke lindebomen overschaduwd, maar eveneens door de imposante, achthoekige toren van de Oude Abdijkerk. Erachter huist het historische kloosterpand van de Oude Abdij van Drongen, tegenwoordig een bezinnings- en conferentiecentrum.
Teloor gegane skilift
Na een kort moment van bezinning druipen we weer af, met de neus in de richting van Gent nu. Eenmaal de geboogde Pontbrug terug over, slaan we een lommerrijk, onverhard pad in langsheen een oude Leiearm. Iets verderop volgen we de spoorlijn Oostende-Brussel dan voor even en dwarsen voor een tweede maal de Ringvaart over de moderne spoorwegbrug. Een tunneltje onder de sporen drijft ons nu het gekende recreatiedomein Blaarmeersen binnen, een hotspot voor de Gentenaars die er op hete zomerdagen afkoeling komen zoeken. Sommigen onder ons zullen meteen na de tunnel misschien ook wel de voormalige skipiste herkennen. De skilift is jammer genoeg eveneens teloor gegaan, dus is het klimmen geblazen om bij de uitkijktoren op de top van de kunstmatige heuvel te komen.
“Het rurale landschap met grazende koeien heeft plaats geruimd voor het bruisende stadsleven, waar men al eens gaarne op de kade de wijn laat vloeien.”
Langsheen de waterkant van de centrale vijver verlaten we de Blaarmeersen dan en stuiten opnieuw op de lyrische Leie, die voor de resterende drie kilometer onze leidraad vormt. Beetje bij beetje wandelen we nu de hoofdstad van de provincie Oost-Vlaanderen binnen. Aan de antieke ophaalbrug die het uiteinde van de Coupure overspant liggen enkele bootjes in het water te dobberen, die je zélf voor enkele uren kan afhuren en besturen om de Leie eens vanuit een ander perspectief te beleven. Iets om te onthouden voor een volgende keer!
We strompelen nu de laatste kilometer van onze wandeling uit. Vanachter de Sint-Michielsbrug schuift de beroemde Graslei nu zachtjes in ons gezichtsveld. Nóg zo’n hotspot bij mooi weer, wanneer de kades zich spontaan vullen met jongeren die er van de zon komen genieten. Het rurale landschap met grazende koeien heeft plaats geruimd voor het bruisende stadsleven, waar men al eens gaarne op de kade de wijn laat vloeien. Het decor moet er allerminst op charme inboeten, met dank aan de historische gevels van de Korenlei en Graslei die er de lieftallige Leie beeldig flankeren. Geen mooiere setting dan hier in hartje Gent om onze romantische voettocht te beëindigen.
Deze wandeling arrangeren
De route
De wandeling start aan de achterzijde van het Sint-Pietersstation en eindigt na 15 km op de Graslei, in het centrum van Gent. Je kan de route eventueel ook inkorten tot Drongen (8,5 km) en van hieruit terugkeren per bus of trein. Het parcours loopt deels gelijk met de GR 128: van de Sneppebrug tot Drongen en van de Blaarmeersen tot op de Graslei. ‘GR’ is de afkorting van ‘Grote Routepaden’, die een internationaal netwerk van wandelroutes over lange afstand vormen. Ze worden op het terrein aangeduid met de typische rood-witte markeringen. Van Gent-Sint-Pieters tot aan de Sneppebrug en tussen het centrum van Drongen en de Blaarmeersen is de wandeling niet bewegwijzerd. Je kan de volledige route raadplegen via de website/app Routeyou (
).
De route is over de gehele lengte vlak, op een brug links en rechts na. Het bestaat afwisselend uit verharde en goed onderhouden, onverharde wegen van grind of aarde.
Deze route leent zich ook uitstekend om per fiets te doen.
Erheen
Het station van Gent-Sint-Pieters heeft vlotte treinverbindingen met het hele land. Kies je voor de korte route van 8,5 km tot Drongen, dan kan je van hieruit de trein terugnemen. Het station van Drongen ligt op 700 meter van het Drongenplein en er stopt ieder uur een L-trein (Zee)brugge-Gent-Mechelen. De terugrit naar Gent-Sint-Pieters duurt hooguit vijf minuten. Het eindpunt van de wandeling in centrum Gent bevindt zich op 2,5 km van station Gent-Sint-Pieters. Je kan eventueel de tram nemen naar het station (zie hieronder). Wie een trein richting Eeklo, Sint-Niklaas of Antwerpen nodig heeft, kan eveneens opteren voor het dichterbij gelegen station van Gent-Dampoort, op 1,7 km van het eindpunt (nmbs.be).
Alle Gentse tramlijnen (1, 2 en 4) bedienen het station van Gent-Sint-Pieters. Het eindpunt van de wandeling (volledige variant) ligt vlakbij de tramhaltes Korenmarkt en Gravensteen, vanwaar tram 1 je terug naar Gent-Sint-Pieters voert (delijn.be).
Talrijke buslijnen in en rond Gent bedienen het station van Gent-Sint-Pieters. Vanaf het Drongenplein in Drongen vertrekken er frequent bussen van lijn 17 en 18 naar het centrum van Gent (Korenmarkt) (delijn.be).
Parkeren nabij Gent-Sint-Pieters kan in de ondergrondse parking van het station (betalend). Je kan ook gratis parkeren aan het station van Drongen en daar inpikken op de wandeling. Of de korte variant van hieruit in omgekeerde richting volgen. Je kan dan eventueel per bus of tram van Gent naar Drongen terugkeren (zie hierboven).
Onderweg
Het veer van Afsnee is gratis en is dagelijks in werking van mei t.e.m. september en tijdens de gehele paasvakantie. In de wintermaanden (oktober t.e.m. april) is dit enkel in het weekend en op feestdagen. Er wordt over en weer gevaren van 9u tot 12u en van 13u tot 19u of tot zonsondergang, indien dit vroeger dan 19u is (vlaamsewaterweg.be/veerdiensten).
Consumeren
Onderweg is er heel wat horeca te vinden, die vanwege de coronacrisis tijdens onze wandeling jammer gesloten was. In Afsnee kan je met het voetveer naar restaurant Nenuphar. Niet goedkoop om er te eten, maar er is wél een oogverblindend terras aan de boorden van de Leie. In Drongen kan je voor een pauze terecht bij enkele zaken op het Drongenplein. Ga op het einde van de wandeling in Gent iets drinken bij de knusse Bar Moris of bij het opmerkelijke Ray, in een serreachtige constructie. Beide bars liggen recht tegenover mekaar op de Korenmarkt, naast de Sint-Niklaaskerk. Schuif dan ‘s avonds je vermoeide voeten onder tafel bij Meme Gusta, nabij het Gentse Gravensteen. Op het menu typisch Belgische gerechten uit grootmoeders keuken, maar op een verfijnde manier geserveerd. De varkenswangetjes zijn er een absolute aanrader!
Wandel mee à volonté
Pingback: Fietsbreak in de Leiestreek – Op Congé met Xavier