Athene, Griekenlands driftige hoofdstad met een geschiedenis die trots kan terugkijken op duizenden jaren aan beschaving. De democratie zoals we die tot op heden kennen zette er voet aan wal. Wereldvermaarde filosofen als Socrates, Plato en Aristoteles brachten er revolutionaire wijsheden aan wal. En de Olympische Spelen, die staken er na een pauze van maar liefst 1500 jaar opnieuw strijdvaardig van wal. Antieke relikwieën uit de Griekse Oudheid torenen er millennia na datum nog steeds fier boven de stad uit en in de smalle straatjes van de volkse wijken Plaka en Psiri heerst nog steeds die levendige sfeer van weleer. Stap dus gerust met me mee op een inspirerende ontdekkingstocht doorheen het politieke hart van Hellas en dompel je als een gediplomeerd diepzeeduiker onder in de wondere wereld van het adembenemende metropool. Kaliméra, Athèna!

Adembenemend, dat kan je in Athene ook wel al eens letterlijk nemen. Met dank aan de vaak rondzwermende smog die hier dag in, dag uit door het hectische verkeer de lucht wordt ingeblazen. Maar adembenemend zijn evengoed de stokoude monumenten die her en der als stenen dinosaurussen in de stad opdoemen. Zo zal de Akropolis je ongetwijfeld wel een belletje doen rinkelen. Of niet soms? Wel, die imposante tafelberg dus die als een enorme mainstage van een zomers festival hoog boven de daken van Athene oprijst. Antiquiteiten als de Tempel van Nikè, het Erechteion en ‘headliner‘ het Parthenon schitteren er als ware ‘rock-sterren’ op de oudheidkundige planken van de Akropolis. De ‘Rolling Stones’ hun tijd vooruit. Is het je eerste keer in Athene, dan is een meet and greet met deze bejaarde idolen een must! Met de stenen monumenten op de Akropolis welteverstaan, niet met die andere ‘Stones’.

Ik bezoek Athene trouwens niet in m’n eentje, maar samen met een dozijn reisprofessionals in het kader van een toeristische studiereis. Om ter plaatse alles in goede banen te leiden, werd ons de inheemse Antonis toevertrouwd. Met zijn gezette postuur, golvend grijs haar en donkere pandaogen komt hij in eerste instantie wat stug over. Maar eens hij als een echt duiveltje uit een doosje zijn Griekse humor op ons loslaat, verschijnt er zowel bij ons als bij hem een brede glimlach op het gezicht. Al mist die van Antonis wel een paar tanden.

Gehaasje-over

Na de archeologisch aftrap op de Akropolis dribbelen we de wijk Plaka in, een charmante volksbuurt in de schaduw van de Akropolis. Bescheiden, witgekalkte huizen flankeren er als lukraak opeengestapelde legoblokken de kronkelende steegjes. Die steegjes zijn op sommige plaatsen zodanig smal, dat andere voetgangers kruisen soms een helse uitdaging vormt. Na enig gehaasje-over met menig tegenligger bereiken we iets verder dan de archeologische resten van de Romeinse Agora. De quasi nog volledig intacte Toren van de Winden is er één van de opvallendste monumenten. Dit achthoekige bouwwerk met meer dan 2000 jaar op de teller gaf zowel overdag als ‘s nachts de heersende windrichting én de tijd aan. Dankzij een gigantische waterklok binnenin de toren werkte dit reuzenhorloge avant-la-lettre dan ook volledig onafhankelijk van de zonneschijn, dit in tegenstelling tot de meest geavanceerde zonnewijzers van die tijd. Helemaal getikketakt door dit hoogtechnologisch snufje uit de prehistorie belanden we vervolgens op het drukke Monastirákiplein, hét toeristische hart van Athene. De Tzisdarakismoskee, ‘Tzami’ voor de vrienden, is nog een erfenis van de Ottomanen van weleer en domineert er na ruim drie eeuwen nog altijd stoer de hedendaagse agora. En de immer aanwezige Akropolis? Tjah, ook die is hier weer onmogelijk uit het zicht weg te denken.

“En de immer aanwezige Akropolis? Tjah, ook die is hier weer onmogelijk uit het zicht weg te denken.”

Onder een dak van kleurrijke paraplu’s door (kunst of kitsch?) huppelen we nu Pittaki Street in, en daarmee ook de levendige buurt Psiri. Het barst er van de bruisende bars en restaurants, terwijl de omliggende straten één grote kunstgalerij in openlucht vormen. Muren en poorten werden er kleurrijk beklad met oogstrelende street art, waardoor de ooit zo achtergestelde wijk nu weer helemaal opfleurt. Het kloppende hart van Psiri is Plateia Iroon. Voor de beste bougatsa van de stad moet je op dit plein zijn, bij Bougatsadiko Thessaloniki (Μπουγατσάδικο η Θεσσαλονίκη). Voor alle duidelijkheid: Nog steeds in Athene. Bougatsa is een zoet of hartig, knapperig gebakje van filodeeg, gevuld met griesmeelpudding, kaas of zelfs gehakt. Het wordt meestal als ontbijt geserveerd, hoewel ieder moment van de dag eigenlijk wel geschikt is om deze lekkernij met veel smaak naar binnen te spelen.

Central Park

Likkebaardend flaneren we verder naar de Varvakios Agora (Βαρβάκειος Αγορά), de centrale markthal van Athene. Er heerst een bedrijvigheid van jewelste onder het metershoge zadeldak. De verkopers doen er alvast hun uiterste best om met menig geroep hun verse vleeswaren, vis, groenten en fruit aan de Griekse man te brengen. Langsheen de Athínas, de ruggengraat van Athene die Monastiráki met Omónia verbindt, bereiken we dan Plateia Kotzia. Op dit rechthoekige plein vertoeft het stadhuis van Athene, net zoals ons hotel: Grecotel Pallas Athena. Na enig gekronkel doorheen de gezellige winkelstraten komen we dan uit op de Nationale Tuin, zeg maar het Central Park van de Griekse hoofdstad.

“Likkebaardend flaneren we verder naar de Centrale markthal van Athene.”

We wandelen de oase van groen binnen onder een kruin van paars gebladerte, tot bij het okergele Zappeion. Dit statige gebouw werd aan het einde van de 19e eeuw uit de grond gestampt om te fungeren als schermhal tijdens de allereerste moderne Olympische Spelen, in 1896. De eer van gaststad viel toen Athene te beurt, nadat er anderhalf millennium lang nergens ter wereld nog Olympische Spelen georganiseerd waren. Nét buiten de Nationale Tuin glundert overigens nog zo’n veteraan uit die Olympische tijd: Het Panathinaikostadion. Deze ovale arena met marmeren tribunes vormde in 1896 onder andere het toneel voor de openingsceremonie van de spelen. In tegenstelling tot het Zappeion was dit stadion geen nieuwbouw, maar eerder een reconstructie van een ouder stadion dat zo’n 2200 jaar eerder al op deze plaats gebouwd werd. Dat verklaart dus de klassieke architectuur van dit machtige monument.

Spontane staking

Vanaf het stadion werpen we de speer nu weer in de andere richting. Terug door de weelderige Nationale Tuin zetten we de eindsprint in naar het Sýntagmaplein, hét politieke hart van Griekenland. Je zal het hemelsbrede parlementsgebouw op dit weidse plein ongetwijfeld nog wel herkennen uit de nieuwsbulletins. Van tijd tot tijd vormt dit symbool der Griekse macht namelijk het decor voor een zoveelste demonstratie. Geen zeldzaamheid hier, sinds het uitbreken van de financiële crisis in 2010 en de daaruit voortvloeiende besparingsrondes. Maar vandaag gelukkig geen betogers! Hooguit een wilde staking bij de metrobestuurders… De vakbondsactie zadelt de stad nu pas helemaal op met een verkeersinfarct. Jawel, nog erger dan anders.

Het zal de Evzonen van dienst alleszins worst wezen. De Evwat? De Evzonen, de erewachters met hun merkwaardige uniforms die er trouw het parlement bewaken, in een gedisciplineerde pose zo stijf als een Dorische zuil. Telkens op het uur komen ze elkaar met de nodige egards aflossen voor een koffiepauze. Hun benen zwieren ze daarbij als driftige molenwieken van onder hun rok de lucht in. De ene arm zwiert dan synchroon mee, terwijl de andere stokstijf het geweer ondersteunt zonder het van schouder te veranderen. Geen idee trouwens of dat vuurwapen effectief geladen is, maar de ceremonie vormt alleszins een schot in de roos ter besluit van deze boeiende kennismakingstocht door Athene.

“Als een Griekse furie weet Antonis alsnog enkele van de felbegeerde taxi’s te regelen, middels wat Grieks taalgebruik dat niet voor vertaling vatbaar is.”

Met de invallende schemering in aantocht kondigt de avond zich dan fluisterend aan in het bedrijvige Athene. Wij plannen de dag alvast met een heerlijk diner af te ronden bij Vassilenas, een stijlvol restaurant dat Griekse specialiteiten met een moderne twist serveert. Het restaurant ligt iets buiten de binnenstad, ver weg van de toeristische massa’s. Maar de aanhoudende staking bij de metrobestuurders gooit nu al roet in het eten, nog voor die zelfs geserveerd kan worden. Gelukkig kunnen we beroep doen op onze eeuwige rots in de branding: Antonis. In een vlaag van Grieks drama weet hij alsnog enkele van de felbegeerde taxi’s te regelen, middels wat Grieks taalgebruik dat niet voor vertaling vatbaar is. Zelfs de versteende Evzonen werden haast van hun sokkel geblazen door het volumineuze gebries van Antonis. Een tikkeltje later dan voorzien misschien, maar eens aan tafel in het restaurant zijn al onze zorgen weer snel vergeten en kan de avond pas echt van start gaan. Kalispèra, Athèna!

---

Logeren

Blijf gerust nog wat langer in Athene! Wij sliepen bij Grecotel Pallas Athena, een kunstzinnig vijfsterrenhotel met het Atheense stadhuis als hun buren. Hartje Athene dus. Of ontvlucht de stad en zoek de rust van de Atheense Rivièra op, de fraaie zuidwestkust van het Attica-schiereiland. Hier verbleven wij bij Grecotel Cape Sounio, dat feeëriek uitkijkt over een schilderachtige baai en de antieke Tempel van Posseidon. Nog steeds niet gevonden wat je zoekt? Dan heb ik nog wat meer hoteltips voor je in petto!

---

De route reconstrueren

Akropolis – Syntagma / 7 km (A→B)
Wandelniveau: ★☆☆☆☆

De route van deze wandeling slingert vanaf de Akropolis in zigzag doorheen de binnenstad, tot aan het Sýntagmaplein.

De wandeling is van licht niveau, al vergt de klim naar de Akropolis wel enige inspanning. Er is geen lift aanwezig. Ook in de wijk Plaka gaat het wat op en neer. Vanaf het Monastirákiplein verloopt het parcours zo goed als vlak. Trek desalniettemin een volledige dag uit voor deze wandeling, kwestie van haast geen kans te geven.

Klik op één van de knoppen hieronder om de route op kaart te projecteren, via Routeyou te openen of de GPX te downloaden:

---

Deze trip arrangeren

Erheen

Zowel Aegean Airlines als Brussels Airlines onderhouden vanuit Brussel meermaals per dag een rechtstreekse verbinding met de internationale luchthaven van Athene. Ook Ryanair vliegt naar Athene, maar dan vanuit Charleroi. De vluchtduur bedraagt ongeveer drie uur. Vanaf de luchthaven van Athene spoort metrolijn 3 in zo’n veertig minuten tijd naar het centrum (o.a. Sýntagma en Monastiráki). Buslijn X95 bolt in dezelfde tijdspanne naar Sýntagma.

---

Vervoer ter plaatse

Om de beschreven wandeling aan te vatten kan je optioneel metrolijn 1 tot Akropoli nemen. Van hier is het nog een kleine kilometer tot aan de toegang van de Akropolis, die zich aan de westelijke zijde van de berg bevindt. Het eindpunt van de wandeling ligt vlakbij metrostation Sýntagma (lijnen 2 en 3). Je kan ook gewoon alles te voet doen, gezien de binnenstad van Athene betrekkelijk compact is. De drie metrolijnen in Athene bedienen minstens twee van de drie belangrijke metrostations in de stad: Omónia, Sýntagma en Monastiráki. De metro kan vooral nuttig zijn om je naar de luchthaven (lijn 3) te verplaasten of, indien je per ferry doorreist naar de Griekse eilanden, naar de haven van Piraeus (lijn 1). Houd alleszins wél rekening met frequente stakingen. Een taxi bemachtigen is op dat moment dan ook geen evidentie, zo blijkt.

De rode ‘Athens Line’ van City Sightseeing Athens beschrijft met open ‘Hop on hop off’-dubbeldeksbussen een lus doorheen het centrum van Athene, langsheen het gros van de monumenten die je ook tijdens de beschreven wandeling passeert. De bus volgt echter voornamelijk de grote, vaak lelijke corridors van de stad en staat ook regelmatig vast in de file. Te voet is dus meestal nog de snelste en tevens mooiste manier van verplaatsen in de stad. De oranje ‘Riviera Line’ verbindt op haar beurt het centrum van Athene (Halte Melina Merkouri / Plaka, tegenover de Tempel van Zeus) met Vouliagmeni, in de Atheense Rivièra. Deze interessante lijn passeert onder meer langs de verlaten Olympische site uit 2004 en volgt verder voor een groot deel de kilometerslange kustboulevard die de Golf van Egina aftast (citysightseeing.gr).

---

Cultuur

Toegangstickets tot de archeologische site van de Akropolis kosten voor een volwassene tussen 13 Euro (laagseizoen) en 25 Euro (hoogseizoen). Je koopt je ticket best vooraf online, daar de wachtrijen aan de kassa’s ter plaatse soms ellenlang kunnen zijn.

---

Ook dit nog …

De zomers kunnen broeierig heet zijn in Athene. Bezoek je de stad toch in deze periode, begin dan ‘s ochtends allereerst met de Akropolis. Niet alleen ontwijk je zo de loden zon op dit schaduwarme plateau, maar ben je vaak ook nog de hordes toeristen voor. Zeker wanneer er een kolossaal cruiseschip in de haven van Piraeus aangemeerd ligt, kan het er behoorlijk druk worden. Zorg in elk geval voor voldoende bescherming tegen de vaak brandende zon.

---

Consumeren

Ga op het einde van de wandeling iets drinken op het dakterras van het winkelcentrum Public, op één van de hoeken van het Sýntagmaplein. Het café op zich is niet zo speciaal, maar je geniet er wel van een exclusief uitzicht over het Sýntagmaplein met het parlementsgebouw op de achtergrond, dat ‘s avonds overigens sfeervol verlicht wordt.

Restaurant Vassilenas is één metrohalte van het Sýntagmaplein verwijderd. Naam vanaf hier lijn M3 naar Airport (ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ), tot aan station Evangelismos (ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ). Met de taxi of te voet kan ook. Reken in dat laatste geval op zo’n 20 minuten wandelen. Meer info over het restaurant: vassilenas.gr/en.

---

Deze trip combineren

We combineerden dit blitzbezoek aan Athene ook nog met een ontspannen verblijf aan de Atheense Rivièra.

---

Congé à volonté